De onderhandelingen voor een nieuwe cao Universitair Medisch Centrum (UMC) hebben niet geleid tot resultaat. Door werkgeversorganisaties is te kennen gegeven dat zij geen ruimte zien voor een structurele loonsverhoging van verpleegkundigen. Voor NU’91 is dit onacceptabel. Juist nu zou alles uit de kast moeten worden gehaald voor een structureel beter salaris voor deze groep.
Volgens NU’91 is het ongekend dat er – uitgerekend in deze coronacrisis – niets structureels wordt gedaan voor deze beroepsgroep. Stella Salden, voorzitter NU’91: “Zonder onze zorgprofessionals zijn we nergens. Zij staan aan het bed, maken het verschil en houden de zorg overeind. Al jaren is er sprake van een hoge werkdruk en een groot personeelstekort. Dat vraagt nu om extra investeringen. Door de overheid werden verpleegkundigen en verzorgenden het afgelopen jaar meer dan eens ‘de helden van de zorg’ genoemd. Het is wrang om te zien dat een jaar later het applaus is verstomd en de harde realiteit werkelijkheid wordt. Ze staan wéér achteraan in de rij als het gaat om een zeer verdiende, structurele loonsverhoging. ”
Eind vorig jaar werd er in de Tweede Kamer een motie aangenomen om de salarissen voor verpleegkundigen en verzorgenden structureel te verbeteren. Volgens het kabinet was er echter geen extra geld beschikbaar voor een betere beloning, omdat de regering al jaarlijks extra investeert. In de onderhandelingen voor een nieuwe cao UMC blijkt echter dat de zorg niet extra heeft geprofiteerd van deze ‘investering’. Werkgevers in de academische ziekenhuizen laten de verpleegkundigen met lege handen staan. Geen structurele loonsverhoging zal zelfs achteruitgang in koopkracht betekenen. Dit is echt niet uit te leggen aan deze beroepsgroep.
Werkgevers zijn bereid de grondslag voor de onregelmatigheidstoeslag (ort) te verhogen en bieden twee extra periodieken aan op het einde van een deel van de verpleegkundige loonschalen. Met deze voorstellen ontstaat er, naast het feit dat er geen structurele verhoging wordt geboden, ook nog eens onderscheid binnen de beroepsgroep. De zorgprofessional die niet onregelmatig werkt en niet aan het einde van de loonschaal zit krijgt er geen euro bij. Het feit dat er op ort en op perspectief aan het einde van de loonschaal wordt geïnvesteerd, kan niet betekenen dat dit tot onderscheid binnen de beroepsgroep gaat leiden. Stella Salden: “Dit is ongekend. De maatschappij leunt op goede zorg. Dat is het afgelopen jaar meer dan eens duidelijk geworden. De problemen die spelen, zoals te weinig waardering en een salaris dat niet in verhouding staat met de verantwoordelijkheden en de zwaarte van het vak, speelden ook al voor corona. Het is nu tijd om dat aan te pakken en ècht te investeren.”
Werkgevers willen nu wachten op mogelijk extra financiële ruimte na de verkiezingen. Voor NU’91 is het echter onbegrijpelijk dat werkgevers nu hun verantwoordelijkheid niet pakken en de beroepsgroep in de kou laat staan. Nog iedere dag wordt aan deze beroepsgroep een extra inspanning gevraagd vanwege de crisis waarin we zitten. Het wordt nu echter steeds duidelijker dat deze inspanning slechts van een kant moet komen. NU’91 gaat de komende periode met haar achterban in gesprek om te bekijken wat de vervolgstappen zijn. Want duidelijk mag zijn dat deze uitkomst volstrekt onacceptabel is.
